Mount Sinai hospital en Spoke Club
Blijf op de hoogte en volg Arevis
22 Oktober 2015 | Canada, Toronto
In de ochtend sta ik om 6.00 uur op. Ik ben nog niet gewend aan het tijdsverschil en die vreemde man in huis is toch wat raar. Ik ben niet bang dat hij iets zal doen, maar het voelt wel ongemakkelijk en onrustig.
De vreemde man, blijkt een aardige fysio te zijn, die in de buurt een eigen zaak heeft samen met een aantal andere collega’s. Hij is verhuist naar een plaats buiten Toronto en daarom overnacht hij 2 dagen per week hij bij Cisco.
Ik voel me een beetje als een kat in een vreemd pakhuis, ongemakkelijk en ongewoon. In het appartement van Cisco ruikt het overal naar neprozen, omdat hij in elke ruimte kunstmatige geurtjes in het stopcontact heeft. Er is 1 raam waar buitenlicht naar binnen kan komen. Het huis staat helemaal vol met apperatuur. Op de salontafel liggen 5 afstandsbedieningen. Waarvan?????
Het gesprek met de apotheker en de pastor in Mount Sinai Hospital is heel interessant. In Nederland en Canada werken we aan end-of-life care op de IC en Mt Sinai is ook betrokken is bij end of life care van neonaten. Dus dat is een mooie contact voor de HAN in Nijmegen om verder op door te borduren als ik weer in NL ben. Terug op de ICU spreek ik met de nurse manager en de verpleegkundig specialist. Die zijn heel geïnteresseerd in ons lectoraat en willen graag contact houden.
Eind van de middag heb ik een afspraak met Lesley Larson in haar besloten ‘Spokes club’ . Het is een oud fabrieksgebouw dat opgeknapt is. De priveclub ligt op de vierde verdieping en ziet er uit als een opgeknapte loft uit Eigen Huis. Er lopen allemaal hippe jonge mensen rond. Er hangt een energieke vibe en het is een relaxte omgeving.
Aan tafel praten we over haar werk voor St Elizabeth en over de innovaties waar ze bij betrokken is. St Elizabeth startte als een thuiszorgorganisatie, maar heeft inmiddels contacten in chronische en acute zorg en probeert die slim te verbinden. Al pratende nodigt ze me uit voor het avondeten. Na afloop van het diner reis ik samen met de vriendin van Lesley met de metro naar mijn tijdelijke huis.Tevreden en moe ga ik naar bed.
De vreemde man, blijkt een aardige fysio te zijn, die in de buurt een eigen zaak heeft samen met een aantal andere collega’s. Hij is verhuist naar een plaats buiten Toronto en daarom overnacht hij 2 dagen per week hij bij Cisco.
Ik voel me een beetje als een kat in een vreemd pakhuis, ongemakkelijk en ongewoon. In het appartement van Cisco ruikt het overal naar neprozen, omdat hij in elke ruimte kunstmatige geurtjes in het stopcontact heeft. Er is 1 raam waar buitenlicht naar binnen kan komen. Het huis staat helemaal vol met apperatuur. Op de salontafel liggen 5 afstandsbedieningen. Waarvan?????
Het gesprek met de apotheker en de pastor in Mount Sinai Hospital is heel interessant. In Nederland en Canada werken we aan end-of-life care op de IC en Mt Sinai is ook betrokken is bij end of life care van neonaten. Dus dat is een mooie contact voor de HAN in Nijmegen om verder op door te borduren als ik weer in NL ben. Terug op de ICU spreek ik met de nurse manager en de verpleegkundig specialist. Die zijn heel geïnteresseerd in ons lectoraat en willen graag contact houden.
Eind van de middag heb ik een afspraak met Lesley Larson in haar besloten ‘Spokes club’ . Het is een oud fabrieksgebouw dat opgeknapt is. De priveclub ligt op de vierde verdieping en ziet er uit als een opgeknapte loft uit Eigen Huis. Er lopen allemaal hippe jonge mensen rond. Er hangt een energieke vibe en het is een relaxte omgeving.
Aan tafel praten we over haar werk voor St Elizabeth en over de innovaties waar ze bij betrokken is. St Elizabeth startte als een thuiszorgorganisatie, maar heeft inmiddels contacten in chronische en acute zorg en probeert die slim te verbinden. Al pratende nodigt ze me uit voor het avondeten. Na afloop van het diner reis ik samen met de vriendin van Lesley met de metro naar mijn tijdelijke huis.Tevreden en moe ga ik naar bed.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
