Amtrak dag 1

Het was een goede maar relatief korte nacht. Ik wil op tijd op het station zijn om mijn grote koffer in te checken. Een hoera voor het internet, ik vind een busroute naar het station, slechts op een paar blokken lopen afstand. Hier in Canada en de States rekent iedereen in blokken. Maar de afstand van een dwarsstraat kan nog wel eens verschillend zijn heb ik hier geleerd ;-(.

De bustocht gaat echter fantastisch. Precies het tegenover gestelde van mijn bustocht naar het hotel toe op de dag van aankomst in Seattle. Ik ben heel vroeg op het Amtrak station. Mijn koffer inchecken geeft geen problemen, de service is super. Ik voel me echt een gast. De komende dagen hoef ik nergens aan te denken, geen busschema’s , geen afspraken, alleen maar zitten en genieten. Ik heb er zin in…… Ook tijd om alles in te laten zinken.

Mijn roomette in de trein heeft een peronal attendent ‘Dan’, als er vragen zijn kan hij gebeld worden. Hij legt ook de gang van zaken uit in de trein. Dat is wel handig, hoe werkt het met eten, reserveren, plaats zoeken buiten je eigen cabine, opladen van apparatuur en het opmaken van de bedden. Ik ben in een hele nieuwe wereld gestapt. De trein toetert bij iedere overweg. Het lijkt wel alsof ik in een film van Michael Palin zit. Als ik weer thuis ben of in het hotel ga ik opzoeken of hij ook een serie over de Amtrak en de Coast line Express heeft gemaakt. Ik denk het eigenlijk wel, omdat dit een van de mooiste treinroutes van de VS moet zijn.

Ik voel me gelukkig dat ik deze kans heb. Werken of lezen komt er niet van, want ik wil natuurlijk niets van de uitzichten in de trein missen. Tussen de middag eet ik in de Parlour Car, een soort prive wagon voor de ‘ sleepers’ passagiers, waar je wat kunt drinken, lezen en luieren. Het is er relatief rustig. Er staan lekkere fauteuils die ronddraaien zodat je niets van het uitzicht hoeft te missen. In de hoek vind ik mijn eigen plekje. De lunch bestaat uit een Salade of Sandwich en ik kies voor de Farmer salad. Dit zijn verschillende soorten sla, walnoten, cranberries, blauwe kaas en als extra kip. Nou het smaakt heerlijk, met een warm broodje en boter. Jammie, jammie. Als toetje kies ik strawberrie cheesecake met thee. Pff, dat is best veel.

De uitzichten blijven geweldig. Ik schiet heel wat plaatjes, maar het is lastig de beelden goed vast te leggen omdat de trein natuurlijk rijdt en schudt. Dus veel beelden zijn bewogen.

In de avond eet ik in de diner car. Hier bestel je al la carte je menu. Het is leuk dat iedereen bij elkaar aan tafel gezet wordt, of je elkaar nu wel of niet kent. Het is een kwestie van inschuiven op verzoek van de staf. Dat is hartstikke leuk. Ik tafel met mijn buurvrouwen. Twee aparte vrouwen in een rood geblokte houthakkers blouse die er artistiek uitzien. Het zijn vriendinnen, de een leeft vlak bij San Francisco en de ander woont tegenwoordig in Engeland en is op bezoek. Gemmie (UK) is een cartooniste en publiceerde een boek over vrouwelijke porno. Dat is heel interessant, ga ik zeker opzoeken. Ze belooft me een boek op te sturen, dat lijkt me leuk. Is nog eens iets anders als al mijn werk literatuur die ik onderweg lees ;-).

Vandaag heb ik trouwens ook het Rosie project uitgelezen, dat is jammer, ik vond het een heerlijk boek. Misschien dat ik het andere boek ook nog wel koop tijdens deze vakantie. Het schijnt niet zo goed te zijn als het eerste, maar als je alleen uit gaat eten is het heerlijk een goed boek bij je te hebben. Haar vriendin heeft onderzoeksubsidies binnen gehaald voor een universiteit in San Francisco. We hebben hele geanimeerde gesprekken en wisselen contactgegevens uit.

Vanavond heb ik ook de rust om aan mijn dagboek te beginnen. Ik heb pas een aantal dagen geschreven. Het gaat lekker, dus ik besluit morgen verder te werken aan mijn dagboek omdat ik hier de rust heb om dat te doen. Welterusten.