Mystic Beach & pea soup

Vandaag ga ik een hike maken met Nicholas en Alfred. Ik weet nog niet waar de reis naar toe gaat, want daar waren de heren nog niet uit. Na de hike van zaterdag heb ik er zeker zin in. We gaan naar Mystic Beach en Nicholas rijdt. De honden Maax en Lacy gaan mee. Het is ongeveer anderhalf uur rijden naar de westkust van het eiland. Ik zie er naar uit.

Voor de afwisseling maakt tante Yvonne een ontbijt met bacon en spiegeleieren. Alfred brengt een rugzak en een stok mee, want die heb ik niet meegenomen. In de grote truck zit je hoog en veilig. Ik heb een fantastisch uitzicht onderweg. Via Sooke rijden we naar westkust toe.

Het is een schitterende tocht. Vincent vraagt zich af wat een hike is? Welnu, dit is een echte hike, het pad zoek je tussen de bomen en gaat over boomwortels en keien heen. Het is twee kilometer lopen van de parkeerplaats naar het strand, maar omdat dit afdalen en stijgen is doen we er ongeveer een uur over. Onderweg gaan we over een hangbrug over de kreek. Lacy durft er bijna niet overheen te gaan, omdat je door de loopplanken heen naar beneden kunt kijken. Ook wiebelt de brug als je er op loopt. We lopen door het regenwoud. De mossen hangen in de bomen en de boomstronken van de eerste oogst zijn manshoog.

Van verre is het geluid van de oceaan te horen.
Het hele strand ligt vol met boomstammen en grote rotsblokken. Omdat het de afgelopen dagen geregend heeft zijn er verschillende watervalletjes die uitkomen op het strand. We kunnen niet over het strand onze route vervolgen, want het is opkomend tij en het gevaar is groot dat we ingesloten worden door het water.

Ik vind het hartstikke leuk, dus we besluiten nog een stuk verder te lopen. Vanaf het strand gaat het pad omhoog, maar het pad is een kreek geworden. We moeten dus door het water omhoog klauteren en zorgen dat we geen natte voeten krijgen. Dat is een uitdaging. Alfred vindt het niet altijd grappig. Na drie kwartier omhoog lopen besluiten we weer terug te gaan naar het strand. Afdalen is nog moeilijker dan omhoog onze weg vinden.

We zoeken op het strand een grote boom om onze lunch op te eten.
Samen hebben we leuke gesprekken in de auto, want Alfred en Nicholas zijn allebei geen vlotte praters. Nicholas lijkt een beetje op Vincent hij is geinteresseerd in geschiedenis en weet veel details. Feestjes en party’s zijn niet zo zijn ding. Alfred weet heel veel over de natuur, hij was ook een gids voor de scouts, dus daar vertelt hij graag over. Ook beschrijft hij hoe hij en Karin een natuurlijke sauna maakten met hete stenen en een tarp. Dat is echt iets voor Frans en mij.

S’ avonds hebben we erwtensoep en niemand is voor Oma’s peasoup thuisgebleven, de hele familie is present. Het is een informeel samenzijn en het is heel gezellig. Tante Yvonne is de hele dag bezig geweest met de voorbereidingen. Er wordt veel gelachen en geouwehoerd. In een kleine week tijd hebben we elkaar beter leren kennen en dat was echt leuk en goed! Zo denken zij er ook over.