Victoria BC

Het is zondag en een druilerige regenachtige dag, die zonnig begint. Terwijl mijn horloge op 9 uur staat is het 8 uur. Vannacht is de klok verzet en tante Yvonne en ik willen graag wat uitslapen. Ik kan niet te lang uitslapen, want ik heb afgesproken dat Gerard (mijn grote neef) vader en moeder zal helpen met FaceTime. We hebben afgesproken 17.00 uur NL tijd contact te hebben.

Terwijl ik in bed lig denk ik aan Vincent en Louis. Die zijn gisteren thuis gekomen van Rome en ik kan niet wachten om hun verhalen te horen. Even checkken op de laptop. ……YES, Vincent is aan het gamen ;-).

Hij antwoord meteen om mijn Skypecall en het is heerlijk mijn lieve puber weer te zien en horen. Vince ziet er relaxed uit, met zijn polo met korte mouwen en volgens mij heeft hij ook een kleurtje gekregen. De mannen hebben het heerlijk gehad in Rome. Louis komt er ook bij zitten. We skypen bijna 45 minuten en Louis en Vincent raken niet uitgepraat. Wat is het heerlijk om ze zo ontspannen te zien. Ook het bezoek aan het circus met Zilan, Suna en Merdan vandaag was hartstikke leuk volgens mijn mannen.

Daarna contact met Wijchen. Pappa en moeder zitten klaar bij de FaceTime en Gerard is er natuurlijk bij. Wederzijds wisselen we ervaringen uit. Tante Yvonne komt er bij in haar ochtendjas, want het is nog vroeg hier. We genieten ervan om bij te praten en elkaar te zien. Pappa is verbaast over de nieuwe technieken. Het blijft wonderlijk dat we op een afstand van 7810 km zo makkelijk met elkaar kunnen praten.

‘ We play it by ear’ zoals tante Yvonne zegt, ofwel we zien hoe onze plannen lopen, mede afhankelijk van het weer. Misschien ben ik vanmiddag ‘a dogs bite’ als de reddingshonden van mijn neef Richard en de trainingsploeg mensen moeten gaan zoeken. Maar de cursisten moeten eerst vandaag overlevingstechnieken trainen, zoals shelters bouwen in het bos, hout sprokkelen en vuur maken. Veel suc6 met dit regenachtige weer. We willen ook nog naar Victoria gaan, een historische Engelse stad op het eiland, maar we besluiten niet te gaan als het zo druilerig is.

Tante Yvonne maakt een heerlijk zondags ontbijt met bacon en French toast. Een soort wentelteefje met maple siroup. Dat is smullen. Tante Yvonne geniet er van om voor mij te koken en samen te eten. En ik geniet van de heerlijke geuren, terwijl ik op de computer allerlei dingen uitzoek voor de reis. Er is nog genoeg te doen e-mails afwerken en mijn reisplannen verder offline uitwerken. Ik kom tijd tekort.

Alfred (mijn neef) belt op. Morgen is hij vrij en ben ik uitgenodigd een lange hike te gaan maken, samen de honden en zijn zoon Nicholas. Misschien gaat Richard ook nog mee, dat is nog niet zeker. Morgen om 9.00 uur wordt ik opgehaald. Mmmm, ik heb er zin in.

Om 14.30 uur klaart het op en tante Yvonne en ik stappen in de auto naar Victoria. Vandaag rijdt tante Yvonne weer. Onderweg naar Victoria stoppen we bij Elk en Beaverlake park. Weer een van die mooie natuurgebieden waar getraind wordt door roeiers voor de Olympische Spelen. Je kunt er heerlijk wandelen, kanoën, vissen en trails lopen door bos en moerasachtig gebied. We blijven niet lang, maar ik krijg een mooie indruk.

Er volgt een schitterende sight-seeing tour door Victoria, de historische gebouwen, het parlement en de haven. Daarna rijden we de Dallas-route langs de Sea-wall naar Upperhil, waar de rijken der Vancouver Island wonen. Het zijn niet alleen schitterende huizen, maar prachtige beplanting, allerlei kleuren geel, de lichtinval van de oceaan en de stevige zeewind. Het is alsof we door een filmscene rijden. Het is een hele bijzondere sfeer. We zijn allebei blij, dat we ook deze dag weer samen benut hebben. De tijd vliegt. Tante Yvonne heeft veel te vertellen en ik kan er ook wat van ;-). Na vandaag hebben we nog slechts twee dagen.